Arceutobe
Arceuthobium gambyi
Santalaceae
Nom en français : Arceutobe.
Descripcioun :Lis arceutobe soun de planto sènso clouroufilo qu'an ges de fueio e que parasiton li genèbre. Li fru madur soun pas poupous au contre de li dóu visc. Aquéu d'aqui, Arceuthobium gambyi, vèn tout bèu just d'èstre dessepara de Arceuthobium oxycedri. Se n'en destrìo qu'èi mai fort dins tóuti si partido e peréu que se trovo majamen sus lou mourven e pas tant sus lou cade e lou genèbre coume lou segound.
Usanço :Lis arceutobe aurien d'ùni prouprieta anti-bateriano.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Arceuthobium
Famiho : Santalaceae
Ordre : Santalales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico d'Iberìo e de Prouvènço
Setèmbre à abriéu
Liò : Parasite sus li ramo de mourven, Juniperus phoenica
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Arceuthobium gambyi Fridl., 2015
Aragno(-de-Sarato)
Ophrys saratoi
Orchidaceae
Noms en français : Ophrys de la Drôme, Ophrys de Sarato.
Descripcioun :L'aragno-de-Sarato, dedica au naturaliste epounime, trachis dins li colo d'auto Prouvènço. Se recounèis à si sepalo e petalo roso, sa labreto pu longo que larjo emé un escudet vióulet. Ei proche de l'aragno-de-Bertoloni mai la labreto èi pu courto eici (< 12,5 mm) e mai plano (ges de gibo). Coumpara emé l'aragno-de-Bertoloni que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ophrys
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço e Dóufina
Liò : Tepiero seco
- Ermas
- Colo
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ophrys saratoi E.G.Camus, 1893